Bolesne i głośne borowanie zęba to najczęstszy powód, dla którego wolelibyśmy omijać gabinet dentystyczny. Z myślą o pacjentach z niskim progiem bólu stworzono inną metodę leczenia. Jest nią abrazja powietrzna.
Abrazja powietrzna - stosowanie
Lata 40. ubiegłego wieku to moment, w którym Dr. Robert Black stworzył przełomową metodę leczenia ubytków w jamie ustnej bez stosowania wiertła. Abrazja powietrzna, po późniejszym zniknięciu z gabinetów, znów powróciła do łask w latach 80. W dzisiejszych czasach cieszy się powodzeniem w licznych gabinetach stomatologicznych. Na czym polega metoda abrazji powietrznej? Jest to opracowanie zęba wykorzystując odpowiednio ustawione ciśnienie powietrza z dodatkiem tlenku glinu. Moc, z jaką strumień powietrza uderza o powierzchnię zęba, rozbija i odrywa cząsteczki próchnicy. Po kilkakrotnym powtórzeniu można całkowicie pozbyć się próchnicy.
Abrazja powietrzna, oprócz usuwania próchnicy, przygotowuje zęby do lakowania, usuwa osad nazębny, pomaga w umocowaniu uzupełnień protetycznych. Jest odpowiednią metodą dla osób z nadwrażliwością lub tych, którzy obawiają się kolejnych wizyt u stomatologa. Często używana także przy piaskowaniu koron stalowych lub ich wnętrza. Abrazja powietrzna oczyszcza szczeliny i bruzdy oraz pomaga zmniejszyć występowanie próchnicy przyszyjkowej.
Abrazja powietrzna - zalety
Największą zaletą, dla której wybierana jest ta metoda leczenia, jest brak bólu. U zdecydowanej większości pacjentów nie zarejestrowano niewygodnego uczucia, pojawiającego się podczas wiercenia. Odczuwali oni co najwyżej zimno lub lekkie mrowienie. Dlatego też można ją przeprowadzać bez znieczulenia. Jest to metoda bardziej estetyczna od tej tradycyjnej; zachowana zostaje czystość gabinetu, a pacjenci nie czują smaku, zapachu wierconego zęba oraz dźwięku wiertła. Brak mechanicznego ucisku na ząb nie zmniejsza komfortu. Abrazja powietrzna nie niszczy zdrowych tkanek zęba. Przy leczeniu mniejszych ubytków działa znacznie szybciej niż tradycyjne wiercenie. Po skończonym zabiegu plomby są lepiej przytrzymywane i nie wypadają. Stosowany tlenek glinu jest bezpieczny dla organizmu. Po skończonym zabiegu pacjent nie odczuwa nadwrażliwości. Może od razu wrócić do codziennego życia, nie ma konieczności odczekiwania danego okresu czasu.
Ograniczenia abrazji powietrznej
Poważniejsze, głębsze ubytki zajmują więcej czasu podczas leczenia abrazją powietrzną. W niektórych przypadkach jest ona wręcz niezdatna do zastosowania. Należy wtedy wybrać tradycyjną metodę z wiertłem. Ponadto, wytwarzane drobinki pyłu podczas zabiegu co prawda nie zabrudzają gabinetu, lecz przylepiają się do śluzówki pacjenta, co może powodować dyskomfort. Nie każdy gabinet dentystyczny posiada też piaskarkę, aby wykonywać zabieg abrazji. Wiele zależy również od doświadczenia danego stomatologa - jedynie odpowiednio wykonana praca nie powoduje nieprzyjemnego uczucia u pacjenta. Dlatego przy wyborze abrazji powietrznej zamiast borowania wiertłem warto wziąć pod uwagę wrażliwość pacjenta na ból.
Kiedy wybór abrazji jest niewskazany?
Osoby z astmą oskrzelową nie powinny wybierać tej techniki leczenia zębów, podobnie jak cierpiący na przewlekłe choroby dróg oddechowych. Z tego względu przed wyborem techniki leczenia należy skonsultować się ze stomatologiem w celu wybrania najlepszej metody.
