Przez jednych kochana, a przez innych znienawidzona – diastema, bo o niej mowa stanowi wciąż przedmiot ożywionych dyskusji. Wiele osób z dumą prezentuje światu swoją przerwę między zębami i uważa ją za swój duży atut oraz doskonałą cechę wyróżniającą. Do znanych posiadaczy diastemy należą m.in. Vanessa Paradis czy Tomasz Karolak, którzy już dawno stwierdzili, że nie w głowie im usuwanie tej charakterystycznej szpary. Często jednak wspomniana przerwa w uzębieniu bywa postrzegana przez jej posiadacza jako swoista wada, którą należy skorygować. Warto zatem przyjrzeć się dostępnym na runku metodom skutecznego leczenia diastemy.
Usunięcie diastemy – od czego zacząć?
Diastema może zostać scharakteryzowana jako nieduża przerwa między centralnymi siekaczami, którą zalicza się do zaburzeń położenia zębów. Stomatolodzy wskazują jednak, że diastema może mieć negatywny wpływ na zdrowie zębów, dlatego wiele osób decyduje się na jej całkowite usunięcie. Jeśli zatem podjęliśmy już decyzję o jej likwidacji (np. ze względów kosmetycznych czy zdrowotnych) to w pierwszej kolejności powinniśmy się udać do sprawdzonego gabinetu stomatologicznego w którym lekarz stomatolog dokładnie określi przyczynę powstania naszej diastemy i na tej podstawie ustali odpowiedni plan leczenia.
Diastema - zostawić czy usunąć? cz.1
Leczenie diastemy – metody
Jeśli diastema jest spowodowana nieprawidłowym przyczepem wędzidełka wargi górnej, to mówimy o tzw. diastemie prawdziwej. Pod pojęciem wędzidełka należy rozumieć górną pionową fałdę błony śluzowej, która łączy wargę z dziąsłem. Ortodonci wskazują, że diastema prawdziwa o szerokości powyżej 2 mm, utrzymująca się po wyrznięciu wszystkich czterech stałych siekaczy powinna zostać skierowana do chirurgicznej korekty wędzidełek, gdyż stanowi już w istocie wadę zgryzu i może stwarzać problemy ortodontyczne, periodontologiczne, protetyczne a nawet logopedyczne. Przerwa między zębami może bowiem powodować tzw. seplenienie świszczące, które charakteryzuje się bardzo ostrym brzmieniem wymawianych głosek dentalizowanych.
Leczenie diastemy prawdziwej wiąże się z przeprowadzeniem zabiegu podcięcia wędzidełka. U dziecka zabieg ten powinien zostać wykonany dopiero wtedy, gdy posiada ono już co najmniej 6 wykształconych siekaczy stałych. Do tego czasu zaleca się obserwację nieprawidłowego wędzidełka. U dzieci pomiędzy 7 a 9 rokiem życia można zaobserwować występowanie tzw. diastemy fizjologicznej, która z reguły znika samoistnie w miarę wyrastania zębów trzonowych i tym samym nie wymaga interwencji stomatologicznej. W przypadku diastemy prawdziwej, poza zabiegiem podcięcia wędzidełka wargi, zaleca się również noszenie stałego aparatu ortodontycznego.
Najszybszą metodą zamknięcia diastemy jest odbudowa kompozytowa zębów lub nałożenie licówek porcelanowych. W sytuacji gdy występująca w uzębieniu przerwa jest spowodowana brakiem siekaczy bocznych czy ich mniejszym rozmiarem to mamy do czynienia z tzw. diastemą rzekomą, której likwidacja polega na wykorzystaniu implantów stomatologicznych, mających za zadanie wypełnienie przerwy występującej między zębami.
Sprawdź ofertę Atrii - Licówki pełoceramiczne
