Okres wypadania mlecznych zębów i wyrastanie stałych należy do jednych z najpiękniejszych momentów z życia dziecka. Co jednak, gdy właśnie w tym momencie dziecko zacznie narzekać na ból i dyskomfort od dłuższego czasu? Możliwe, że w jego szczęce pojawił się zębiak - łagodna odmiana nowotworu.
Powstawanie zębiaka
Zębiak to łagodna odmiana nowotworu powstająca u dzieci w wieku 10-14 lat lub osób młodych. Jego cechą charakterystyczną jest m.in. to, iż rośnie szybciej podczas wyrzynania się zębów stałych lub tzw. "zębów mądrości". W większości przypadków jako przyczynę podaje się defekt genetyczny. Mówi się jednak także o urazach oraz zakażeniach. Zębiak zazwyczaj wytwarza się w kości szczęki lub w dziąsłach.
Ten rodzaj guza nie powoduje szczególnych objawów, co utrudnia jego diagnozę. Wykrywa się go przez przypadkiem, np. podczas wykonywania zdjęcia radiologicznego. Odontoma (bo taka jest jego druga nazwa) jest niezwykle rzadkim nowotworem.
Przeczytaj również - Zapalenie okostnej zęba - przyczyny, objawy, leczenie
Skutki powstania zębiaka
Dzięki szybkiej reakcji oraz wycięciu guza można uniknąć następujących rezultatów jego powstania:
- zatrzymanie zęba stałego - nowy ząb nie może się normalnie rozwijać, gdyż zębiak naciska na jego zawiązki i go blokuje. Najczęściej dotyczy to kłów oraz siekaczy;
- rozchwianie/przesunięcie sąsiadujących zębów;
- zniekształcenie wyrostka zębodołowego;
Ondotomia - rodzaje
Istnieje parę odmian zębiaka. Jest to zębiak mieszany, tworzący się jak zwykły ząb, jednakże tkanki, które go tworzą (szkliwo, zębina, miazga), są wymieszane. Włókniakozębiak szkliwiejący to rodzaj nowotworu, znajdujący się przeważnie w tylnej części szczęki. Trzeci rodzaj, zębiak złożony, zbudowany jest z torebki otaczającej guz z mnóstwem miniaturowych części zębów.
Należy pamiętać, że guz raz wykryty powinien być jak najszybciej usunięty. Nieleczony może stać się złośliwy.
Leczenie zębiaka - przebieg
Nie ma innego sposobu na pozbycie się odontomy jak poprzez zabieg chirurgiczny. Polega on na całkowitym wyłuszczeniu guza razem z torebką. Powinno to zapewnić brak nawrotów nowotworu. Wyciętą część wysyła się do badań histopatologicznych. Cały zabieg wykonany jest po podaniu pacjentowi znieczulenia miejscowego.
